Μέσα από τα μάτια της θεωρίας της προσκόλλησης
Της Κατερίνας Αντωνοπούλου
H Ελένη μπαίνει στην career coaching συνεδρία εξαιρετικά αγχωμένη Αν και πήρε την εθελουσία, (είχε προβλέψει πως θα γίνει αναδιοργάνωση της εταιρίας) ένιωσε πως έχασε την «οικογένεια» της και πως δε θα ξαναβρεί τέτοια εταιρία να εργαστεί.
Ο Γιάννης είναι εξαιρετικά χαρούμενος, καθώς πιστεύει πως η απόλυση ήταν το μάνα εξ ουρανού. Επιτέλους, του δόθηκε αυτό που δεν έκανε. Πήρε κάποιος άλλος την ευθύνη και τον αποδέσμευσαν. Πιστεύει στον εαυτό του και τώρα θα εκπληρώσει το όνειρό του. Οι δυσκολίες δε τον πτοούν.
Ο Μιχάλης είναι αδιάφορος, δε μιλά είναι κουμπωμένος. Δε θα είχε παραιτηθεί, αν δεν υπήρχαν τόσες «αδικίες» στον οργανισμό και δεν ήταν τόσο περίεργοι οι συνάδερφοί του. Ποτέ δεν ήθελε να είχε σχέσεις με εκείνους και όλο τους απέφευγε προφασιζόμενος δουλειά.
Ο career transition coach οφείλει να εργαστεί και με τους τρεις, οι οποίοι έχουν τον ίδιο στόχο. Να αναπτύξουν δεξιότητες, να δουν ολιστικά την καριέρα τους, να σκιαγραφήσουν το νέο εργασιακό τους προφίλ, να ορίσουν τον προσωπικό επαγγελματικό τους στόχο και να δημιουργήσουν τις στρατηγικές για το επιτύχουν.
Η διαδρομή με τον καθένα είναι διαφορετική, καθώς έχει άλλες ανάγκες. Εκεί έγκειται η δεξιοτεχνία του κάθε coach να μπορέσει να απελευθερώσει το κρυμμένο δυναμικό του coachee.
Αραγε, η θεωρία της προσκόλλησης, τι πολύτιμα εργαλεία θα είχε να προσδώσει σε έναν coach για να βοηθήσει τα άτομα στην αυτό-ανάπτυξη και στην επαγγελματική τους μετάβαση;
Ο εργασιακός χώρός είναι ένα μέρος που βρίθουν οι κοινωνικές επαφές, είτε με εσωτερικούς πελάτες και συναδέρφους, είτε με εξωτερικούς. Μελέτες έχουν αναδείξει την άμεση συσχέτιση μεταξύ του τύπου δεσμού προσκoλλησης και της πρόθεσης για εθελούσια αποχώρηση από την εργασία.
Αυτό που κάνει εντύπωση είναι πως θα περίμενε κανείς πως ο τύπος ασφαλούς δεσμού προσκόλλησης, που δεν έχει πολλές αγκυλώσεις, θα αποφάσιζε πιο εύκολα την εθελουσία. Οι έρευνες δείχνουν πως οι άνθρωποι που ανήκουν στο αγχώδη τύπο προσκόλλησης (Μαρία) ή στον αποφευκτικό τύπο (Μιχάλη) είναι πιθανότερο να παραιτηθούν λόγω δυσαρέσκειας στη δουλειά τους.
Σε επίπεδο οργανισμού η απάντηση δεν είναι να επιλέγονται μόνο οι τύπου που ανήκουν στον ασφαλή δεσμό προσκόλλησης , καθώς ο αγχωτικός τύπος λειτουργεί ως «φύλακας» για μια εταιρία. Έχει τη δυνατότητα λόγω της ιδιαιτερότητας του, να ανιχνεύσει πράγματα πριν πάρουν μεγάλες διαστάσεις. Συνεπώς ένας coach μπορεί να βοηθήσει τα άτομα να ανακαλύψουν σε ποιον τύπο ανήκουν, σε ποιο περιβάλλον λειτουργούν καλύτερα και τι σχέσεις δημιουργούν . Αν υπάρχουν πολλές συγκρούσεις στις εργασιακές τους σχέσεις, θα μπορούσε αυτό να ομαλοποιηθεί με την κατάλληλη προσωπική ανάπτυξη.
Επιμύθιο : Οι 4 τύποι δεσμού προσκόλλησης είναι χρήσιμοι για ένα οργανισμό και όπου και να ανήκει κανείς, μπορεί να προσδώσει πολύτιμες ιδιότητες. Η κατανόηση της θεωρίας του δεσμού προσκόλλησης μπορεί να βοηθήσει τον coach στον προσδιορισμό των κατάλληλων τεχνικών προσέγγισης για κάθε πελάτη, λαμβάνοντας υπόψη τις προσωπικές του ανάγκες, τις δυνατότητες και τα εμπόδια.
Παραδείγματος χάρη, αν κάποιος coach υποστηρίζει κάποιον διευθυντή που ανήκει στον ασφαλή τύπο και έχει στην ομάδα του κάποιον που ανήκει στο αγχωτικό τύπο δεσμού προσκόλλησης, η επίγνωση αυτή θα τον βοηθήσει το διευθυντή να δώσει τη σταθερότητα που έχει ανάγκη ο συνεργάτης του, ώστε να ξεδιπλώσει τα ιδιαίτερα ταλέντα του που σε άλλη περίπτωση ο φόβος του δε θα τον άφηνε.