Εσύ είσαι στη ζωή;

Της Κατερίνας Ιατρίδου

Κάτι που συμβαίνει σε όλους μας, χωρίς όμως να το καταλαβαίνουμε, είναι να ζούμε στον «αυτόματο πιλότο», όπως λένε. Να ζούμε δηλαδή, χωρίς να είμαστε συνειδητοί στο τώρα μας, σε αυτό που συμβαίνει τώρα, αλλά να είμαστε κάπως μπερδεμένοι ανάμεσα στο χθες, στο σήμερα και στο αύριο. Είτε αναπολώντας το παρελθόν, αναμασώντας λάθη και καταστάσεις του χτες, που μας επηρεάζουν στο τώρα, με το να μας δημιουργούν αισθήματα θλίψης, θυμού, απογοήτευσης· είτε φτιάχνοντας σενάρια για το μέλλον, προκαλώντας μας άγχος, στρες ή ακόμα και φόβο για καταστάσεις που είναι πολύ πιθανό να μην συμβούν και ποτέ.

Για παράδειγμα, πόσες φορές δεν έχει τύχει σε όλους μας να «χάνουμε» στιγμές της ζωής μας, επειδή μπερδευόμαστε σε σκέψεις, όπως «Αχ, παλιά πόσο καλύτερα ήταν τα πράγματα, οι καταστάσεις, οι συνήθειες, οι άνθρωποι…» ή «Αχ, ωραία περνάμε τώρα, αλλά αύριο θα μπορέσω να το ξαναζήσω αυτό που μου συμβαίνει σήμερα, πώς θα είναι τα πράγματα …;». Και η αλήθεια είναι ότι αυτό είναι χαρακτηριστική συμπεριφορά των ενηλίκων και όχι των παιδιών.

Το ερώτημα είναι «Πόσο συχνά συνειδητοποιούμε τελικά ότι δεν “είμαστε στην ζωή”, δεν είμαστε στο “τώρα”»; Αν το σκεφτούμε, θα δούμε ότι δυστυχώς είναι περισσότερες οι φορές που είτε αναπολούμε το παρελθόν, είτε αγχωνόμαστε υπερβολικά για το μέλλον, από τις φορές που απολαμβάνουμε την ζωή που συμβαίνει στο εδώ και τώρα.

Μία πολύ βοηθητική διαδικασία στο Coaching είναι η ενσυνειδητότητα (Mindfulness): να μπορώ δηλαδή να αναγνωρίζω το πού βρίσκομαι ΤΩΡΑ, να είμαι σε θέση να αντιλαμβάνομαι, να νιώθω απόλυτα την τωρινή μου κατάσταση με επίγνωση και να «έρχομαι στο τώρα», ώστε να μπορέσω να κάνω την οποιαδήποτε αλλαγή στο μέλλον. Και αυτό το καταφέρνω όταν “είμαι στην ζωή”. Όταν είμαι συνειδητός στην ζωή του τώρα και την γεύομαι με όλες μου τις αισθήσεις. Και όταν λέμε να “είμαι στην ζωή”, δεν εννοούμε μόνο τις χαρές και τα γλέντια και ότι μόνο αυτά αξίζουν την επίγνωση και την προσοχή μας, αλλά και τις δυσκολίες, τα βάσανα και τις σκοτούρες. Ότι τελικά σε όλα οφείλουμε να “είμαστε στη ζωή“, παρόντες, γιατί όλα είναι μέσα στη ζωή. Διαφορετικά δεν την ζούμε, δεν την νιώθουμε, δεν την απολαμβάνουμε.

Εσύ, είσαι στη ζωή;