Φανταστικοί διάλογοι σε φανταστικούς τόπους #1
-Νιώθω πως κάθε μου απόφαση την καθορίζει ένας αδιόρατος φόβος.
-Τι είδους φόβος είναι αυτός;
-Δεν ξέρω ακριβώς. Φόβος αποτυχίας, φόβος για το άγνωστο; Ίσως ένας διάχυτος φόβος ότι δεν κάνω το σωστό; Πάντα κάτι λείπει…
-Τι φοβάσαι περισσότερο στη ζωή σου;
-Ε, περισσότερο φοβάμαι το θάνατο τι άλλο; Αυτό φοβούνται όλοι οι άνθρωποι! Πολλές φορές σκέφτομαι πως δεν θα προλάβω να κάνω αυτά που θέλω. Όσο μεγαλώνω με πνίγει ώρες ώρες αυτός ο φόβος. Γιατί ενώ θέλω να τα κάνω, πάλι κάτι λείπει!
-Υπάρχει και κάτι άλλο που φοβάσαι πολύ;
-Τόσο πολύ; Όχι. Μια στιγμή…
-Νομίζω πως φοβάμαι και κάτι άλλο πολύ. Φοβάμαι το απρόβλεπτο, να μην έχω τον έλεγχο των καταστάσεων, τον έλεγχο της ζωής μου.
-Μα η ίδια η ζωή είναι απρόβλεπτη…
–Νομίζω πως τη φοβάμαι τη ζωή…
-Τι σε κάνει να φοβάσαι τη ζωή;
-Νιώθω πως με εκβιάζει συνεχώς!
-Πώς σε εκβιάζει η ζωή;
-Πρέπει να προλάβω λέει, να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα, να απολαμβάνω τις μέρες μου, να ζήσω όπως εγώ επιλέγω.
-Να μην μένω σε τοξικές καταστάσεις, σχέσεις, δουλειές, να πιστέψω πως μπορώ και θα μπορέσω, έχω τη δύναμη λέει, είναι μέσα μου αρκεί… αρκεί να τη δω!
-Αν δεν τα κάνω όλα αυτά, θα χαθεί. Κι αν χαθεί…
-Να το πάλι, γυρνάει ξανά ο φόβος για το θάνατο. Με παραλύει αυτό.
-Κάθε φορά που απογοητεύω τη ζωή μου, μεγαλώνει ο φόβος μου για το θάνατο!
-Μου λες ότι ο φόβος για το θάνατο έρχεται όταν σκέφτεσαι πως δεν έχεις κάνει πολλά για τη ζωή σου;
-Ναι, όταν έχω αφήσει μια ακόμη μέρα να περάσει χωρίς να την έχω ζήσει όπως θα ήθελα. Ή μάλλον όπως θα έπρεπε να την έχω ζήσει για να μπορώ να την απολαύσω.
-Όπως θα ήθελες ή όπως θα έπρεπε;
-Όπως θα ήθελα να έπρεπε. Λάθος! Όπως θα έπρεπε να ήθελα. Τώρα μπερδεύτηκα κάπως συγγνώμη.
-Πως θα έπρεπε να έχεις ζήσει την μέρα σου για να μη φοβάσαι πως η ζωή φεύγει;
-Όπως θα ήθελα.
-Πώς θα ήθελες λοιπόν;
-Να το σκεφτώ λίγο;…..Σαν να έχω επιλέξει εγώ κάθε της λεπτό.
-Πώς μπορείς να επιλέξεις εσύ κάθε της λεπτό; Η ζωή είναι εντελώς απρόβλεπτη!
-Μπορώ να επιλέξω πως αντιδρώ εγώ όμως στο απρόβλεπτο! Τι κάνω και πως.
-Άρα μπορείς να ζήσεις τη μέρα σου όπως θα ήθελες;
-Ε; Ίσως…
-Όχι ίσως. Ναι. Σίγουρα ναι. Έτσι που το λες!
-Εσύ το λες!
=====
Η άκρη που ψάχνουμε είναι πάντα μέσα μας. Αν ψάξεις θα βρεις. Αν ακούσεις θα καταλάβεις. Αν προσπαθήσεις θα καταφέρεις.